Almost 2:30 am.
Tapi mata masih ternganga luas. Mengantuk tapi tak teringin nak tidur. Malas. Lemau. Okay,tak masuk akal.
Rasa teruja menunggu pagi sebenarnya. Beliau balik dari Gua Musang. Outstation seminggu. Aku balik Karak. Gila nak duduk K.Selangor sendirian. Mati jiwa and akal sangat!
Setiap hari dalam seminggu ni,tak jemu aku tanya...
"Amal balik bila?"
Even aku tahu jawapan tetap takkan berubah dari beliau. Rindu sebenarnya...
"Sabtu."
Tanpa jemu beliau jawab soalan aku. Sabar. Tenang. Tak merungut sikit pun. Alhamdulillah. Beliau dapat terima kemanjaan aku yang ngada bila dengan beliau.
Dan.....
Hari ini Sabtu.
Beliau pulang.
Safe journey buah hati.
No comments:
Post a Comment