Awesome Followers

28 July 2015

Entry Sebongkah Pasal Raya Aje

Baru merasa nak update pasal raya. Asyik malas je. Lepas tu belek-belek fon tengok nan hado gambar kebabom. Semua sendu. Gambar family pun tak cantik angat. Terus campak angan-angan nak update. Tapi macam rugi kalau tak buat. Eh, kau dah ngape Fara? Sila jangan saiko over. 

Aku kerja sampai hari terakhir puasa tu okay. Gigih chuols. Tapi sampai 3pm je. Legaaa.. Sebab orang datang kedai berlumba-lumba. Rugi kalau tutup kata kak ipar aku. Pekerja semua dah cuti awal. So untuk mengurangkan rasa kesian kat orang ramai yang nak datang beli barang sebelum raya tu, kita aje lah yang buka kan. Memang menderu-deru. Ada je bahan yang tak cukup katanya. 

Hari sebelum tu (15/07), beliau ada cakap nak melemng. Okay lah, baik lah. Semenjak belajar melemang dengan pakcu aku ni, rajin pulak beliau nak buat time raya. Kita ikutkan aje lah. So petang tu lepas balik kerja beliau pi cari buluh kat rumah Alang. Esok malam raya kita membakar. Aku siap warning awal-awal. Aku tak nak terlibat langsung ye and beliau setuju. Yelah, petang tu aku kerja sampai 6.30pm sebab Aliff budak kaunter ni dah start cuti. So aku kena ambil alih. Esok pun macam tu jugak.

Esok nya lepas aku balik kerja pukul 3pm tu, tak sempat kering peluh lagi beliau dah kerah ke rumah mak. Nak prepare barang-barang buat lemang. Rasa nak menangis okay time tu. Badan collapse sangat-sangat sebab dua hari tak cukup rest. Tapi aku diamkan aje. Kang derhaka pulak melawan. So aku cakap bagi masa sejam. Duduk kejap, terus keluar pergi kedai beli beras pulut and mesin kelapa buat santan. 

Siap beli barang terus pi rumah mak. Aku tukang basuh pulut je. Kan aku cakap aku tak nak terlibat langsung. Sila lah jangan percaya kata-kata beliau itu. Aku tetaplah kena terlibat. Huwaaa... Mak perah santan. Aku memang fail bab santan sebab kalau masak pun aku pakai santan kotak je pun. Tak gigih lah haih nak perah santan. Tapi melemang kau KENA pakai santan segar. Kalau tak memang tak lemak langsung. Tak sedap. 

Bab paling leceh pasal lemang ni bila kau nak masukkan daun pisang dalam buluh tu. Daun tu kena yang jenis muda. Kalau tua, nanti koyak. Yang muda ni risiko koyak tu kurang. Tapi hazab nak masukkan. Kena hati-hati jugak. Entah macam mana lah pakcu aku buat dengan pantas kilat. Aku buat sambil bebel-bebel. Sangat tak ikhlas okay. Hahaha. Tapi lepas berbuka tu dapat bakar dia, rasa macam bangga sangat sambil kembang kempis hidung. Selama ni tengok pakcu je buat. Sekarang laki sendiri pun mampu tau. 

Aku tak tunggu lama sampai siap pun. Pukul 11 aku gerak balik tinggal beliau sudahkan. Badan aku dah tak boleh bekerjasama dengan emosi. Nak jatuh, nak menangis, nak macam-macam. Letih tahap max. Malam sebelum tu pun aku tak cukup rest sebab siapkan biskut raya tempahan akak-akak ipar. So memang total lost lah aku punya tenaga. Tu yang balik mandi terus terbongkang. Sunan memang awal-awal dah lelap. Balik tu terus letakkan dia atas tilam pun tak sedar apa dah.

Siap mandi, baring-baring sambil berselawat sikit sebab Sunan macam merengek-rengek lepas aku masuk bilik tu. Sambil selawat sambil menangis sedu-sedu teringatkan ibu abah. Hahaha. Padahal lusa tu dah boleh jumpa beraya sama-sama. And paling tak boleh blah bila abang datang melintas dalam otak. Langsung meraung. Gila ah. Kalau dok fikir-fikir yang sebelum ni aku ada abang and sekarang tak ada, boleh gila oi kalau tak kuat pedoman. Okay, okay.. enough. Al-fatihah.

Raya Pertama

Kita orang anak beranak memang terbangun lambat. Hoi, laki aku sampai terlepas solat sunat raya. Punya letih pengsan tak sedar apa. Hahaha. Bangun, mandi, siap-siap terus pi rumah mak. Jumpa kejap dalam 2 minit terus pi kubur arwah abah beliau. Memang tiap-tiap tahun aku laki bini je rajin pi kubur abah time raya. Terbiasa. Tapi kang mula lah mata beliau bengkak merah. Menangis lah tu. Biarkan. Orang yang rasa kehilangan je tahu rasa macam mana.

Setel kubur baru balik and bermaaf-maafan dengan mak and beliau. Tapi aku memang tak boleh kalau bermaaf-maafan dengan beliau ni. Rasa kelakar. Tapi sila jangan derhaka sangat. Dosa menimbun dengan laki ni. Disebabkan ada aku, beliau, Sunan and mak je kat rumah tu, nan hado lah orang nak ambilkan gambar kami bersalam-salaman.


Ni dia budak paling lasak time raya. Habis segala yang ada kat rumah nenek dia kecahkan. Semua orang pun asyik seru nama dia. Kuih jatuh, Sunan. Air tumpah, Sunan. Kain alas meja terbang, Sunan. Eh, semua pun dia lah. Bukan dia buat pun, orang kata dia. Sepupu-sepupu senang boloskan diri dari dimarahi. Hahaha.

Dah semua adik beradik datang, sesi bergambar sekeluarga sekeluarga pun start. Biras aku lah ni yang paksa setiap keluarga bergambar. Baiklah, menurut perintah lah ye. So ikut turn. Tapi semua pun baru nak bersiap touch up bagai, family theAmits je steady terus masuk scene. 


Family aku memang tak bertema kaler ye. Pakai je apa ada. Aku memang tak beli baju baru. Beliau beli tshirt je baru. Baju melayu melambak so beliau tak nak beli dah. Sunan jubah kelabu tahun ni. So dapat sedondon dengan papa. Aku pakai jubah purple. Disebabkan itu kita kelabukan je gambar ni. Hahahaha. Padahal nak tutup cela sendiri. 

Setel sesi bergambar, berkonvoi ke rumah mak-mak sedara yang duduk dekat-dekat sini. Mula-mula rumah Alang, lepas tu rumah Makwe. Kendian rumah mak mertua kak Ita, ipar aku tu. Lepas tu berambus balik tidur. Sampai rumah 4.30pm, tidur kejap, 5.30pm dah janji dengan Tasya nak beli barang untuk BBQ malam tu. Pengsan mak nak. Rasa macam nak menjerit tak cukup rest je. Nasib baik raya setahun sekali. Terus me-redha-kan diri sendiri.

BBQ start pukul 7 sampai engkorang rasa nak muntah makan jeeee. Aku blah dari rumah mak pukul 12.00. Esok pagi-pagi lepas Subuh nak gerak balik Karak. Baju satu hapa tak kemas lagi. Champion sangat perangai.

Raya Kedua

6.30 am kitaorang keluar rumah nak balik Karak. Jalan clear bak ang. Sampai-sampai Karak, tak sempat masuk rumah pun lagi, ibu terus suruh pi kubur. Sedih sangat rasa hati okay. Tak jejak rumah pun, baru sampai pagar terus kena halau pi kubur sana. Haahahahaha. Aku masuk rumah salin baju sebab dari Selangor just pakai shirt and jeans je. Baju raya kedua ni akak aku sponsor. Dia beli tapi tak muat so pass kat aku. Syukurrrr..

Sampai kubur orang dah ramai. Tapi tahlil belum start lagi. Duduk je lah kat kubur nenek, mak abah. Kubur abang aku diapit oleh kubur nenek and atok belah abah. Senang sangat. Tak payah nak gerak-gerak sangat. Just kubur nenek, mak ibu je jauh sikit. Nenek kebumi kat Karak sebab dia meninggal kat sini. Kesian jugak sebab jauh dengan atok Hassan belah ibu. Anak lelaki dia pun jauh dengan dia. Takpe lah nenek, kami ada. Setel kubur abang, atok and nenek, pi kubur nenek blah ibu pulak. Pi tahlil kat kubur ni dapat duit okay. Kau tua ke, muda ke, asalkan orang, dia bagi. Tahun ni RM5 sorang. Alhamdulillah. Murah rezeki.

Raya kedua biasanya family aku buat makan-makan untuk adik beradik abah. Tahun ni decide nak masak nasi je. Aku tukang masak. Aku buat ayam kungpou, sayur campur je. Akak aku masak sardin. Setel. Tunggu je lah dorang datang. Nak datang, datang. Tak nak datang, lantakkan. Gitu. 

Raya ketiga 

Ibu ajak balik Raub tengok kubur atok Hassan dengan pakngah. Atok Hassan ni ayah ibu. Pakngah ni adik ibu. Tapi sampai sana hujan maha lebat. Baca doa dari dalam kereta je. Lepas tu ibu abah ajak pi rumah adik tiri abah kat Felda Tersang. Makan tengah hari kat sana and gerak pi rumah sedara abah yang tak pernah jumpa. Waris se-moyang ni. Sampai Lipis okay beraya tahun ni. Tahun-tahun sebelum ni memang tak ke mana-mana pun. Aku dengan kakak aku punya rutin is ke kedai Pasaraya Aktif and Pasarayakuu dok ngabihkan duit. Hahaha. Balik dari Lipis, aku ajak beliau singgah KFC Karak, belanja Zarra. Cemuih jugak asyik rendang je. 

Aku balik Selangor hari Selasa. Sebab Rabu dah start kerja. So, raya pun habis lah jugak. Hahahaha. Start kerja, no more raya lah kennn.. Padahal malas!

14 July 2015

Anakku perkasa berjiwa sendu

Minggu lepas hari Jumaat, Sunan pi rumah maklong dia. Macam biasa lah.. Lepas berbuka, akak sedara dia yang Ayu tu angkut pi sana tengok budak-budak main bunga api and mercun. Maklong ada lah pantau kat luar. Balik tu beliau suruh aku tengok tangan dia. Dah mengelembung kat celah jari telunjuk dengan ibu jari! Gelabah aku siap nak menangis. Tapi Sunan buat muka relaks je. Beliau kata kena api. Terus cepat-cepat aku jirus air then sapu kan sakura mask. Sunan macam biasa je. Tak nangis tak apa. Merengek pun tidak. Siap boleh berkubang main dengan Mika and Mieya. Ibu abah kakngah ada datang malam tu.

Esok tu masa aku pi ambil kunci kedai kat Ayong, aku tanya lah pasal tangan Sunan. Ayong cakap Sunan pegang api lilin. Tapi dia tak menangis tak apa. Ayong and Ayu pun tak perasan. Ayong just pelik bila Sunan asyik lah tiup and cium tangan dia. Ya Allah, kau bayangkan hati aku masa Ayong cakap macam tu. Nak luruh okay. Sedihnya. Kuat sangat anak aku ni.

Hari Sabtu malam Ahad hari tu, beliau balik bawa beras 5 kg letak depan pintu. Sunan siap angkat lagi beras tu. Menggelak lah atuk nenek and mummy. Tak faham aku dengan kekuatan anak aku ni. Normal ke budak setahun angkat beras 5 kg? Kus semangat mak nak.  Kalau dia jatuh ke apa, payah lah dia nak menangis. Dia just tunjuk kat kita tempat sakit jatuh tu. Kalau jatuh dia cepat-cepat sebut Allah. Nak cover sakit gamaknya. Lantakkan lah dik. Asal tak patah riuk bagai. 

Tapi tu lah --

Cuba kena tinggal sikit, dia punya raung boleh dengar sampai ke bulan.
Kalau kena sakat pun macam tu. Mula terjebik-jebik.
Macam mana nak sado ni??